کوله اش را برداشت /تکیه زد بر دیـوار
شانـه هایش لـرزید/ یـک خیـابان آوار!
یک خیابان کبری/ میگذشت از صغری
منطقـی وارونه/ سقط اشک از افـکار!
چیدمـانـی ذهنـی/ در نـزاعـی عـینی
لاجــرم حـد ایـن شـد/ در مـیـان ِ ...
بــــــــــــــــــلـــوار!
کـوچه رفـت از دنیا/کودکـی هایم مرد
منـم آن تـاریخـی/کـه نمـاند از قاجار!
پیـچ ابـروهـایم/ کـوچه را مـی پیچـاند
چـرخ بـازی هـایم/ بی صـدا در تـکرار!
کـوچه مرد اما من / هر زمان میجویم
خاطـراتم،شـادی / پـرم از غم انگار!
نظرات شما عزیزان:
رسل وسعادت نیا
ساعت9:08---28 مهر 1390
درود به سرکار خانم همطاف
دست مریزاد مصرع پیچ ابرو هایم کوچه را می پیچاند زیبا بود زیبا